Wat heeft mijn paard toch? Het vervolg

Waar  waren we gebleven:

Op advies van de internist is Tommy weer naar de kliniek in Utrecht geweest voor verder onderzoek. De ziekte van Dourine hebben we kunnen uitsluiten. Maar wat heeft mijn paard toch?

De zoektocht wordt steeds lastiger. Er is wederom een Coombs test gedaan en waar deze de vorige keer negatief was is hij nu licht positief. Dit is geen goede voorbode. Na het maken van een echografie van het gebied bleek er geïrriteerd weefsel aanwezig te zijn. Niet alleen in de koker maar ook op de penis met de overgang van het binnenste blad. De vulling van de koker bestond uit oud en zeer stevig geurend bloed te bestaan. Bij nader onderzoek kwamen er kleine zweertjes tevoorschijn. Hierbij was wel direct de vraag of dit zweertjes waren door een bacteriële infectie of juist het begin van tumoren.

Wat zal het toch zijn?

Ik had de keuze uit 2 opties.
1. Tommy mee naar huis nemen en aan de slag gaan met antibiotica voor 14 dagen en dan terug voor controle.
2. Tommy de volgende dag onder volledige narcose brengen voor het nemen van biopten in het gebied.

In overleg met de internist heb ik besloten om Tommy weer op te halen en thuis aan de slag te gaan met de antibiotica. Het zou zonde zijn als we dit niet zouden proberen. De voorwaarde voor het succes van de behandeling was dat de temperatuur onder de 38° zou komen en blijven. Ik kan je vertellen dat dit dus niet is gebeurd. Tweemaal daags meten en hopen gaat beiden niet in de koude kleren zitten kan ik je wel vertellen. Soms werd ik blij gemaakt met 37, 8°, maar vaker was het boven de 38, 3°.

Wat is het moeilijk

Wat is het moeilijk om je paard te zien vechten. Ik heb het geluk dat ik Tommy goed kan lezen. Maar, dit is ook wel een nadeel. Ik zag dat hij niet zichzelf was en veel pijn had. Gedurende al deze maanden heb ik aangegeven dat hij pijn heeft. Niemand wilde iets voor hem voorschrijven omdat dit invloed kon hebben op de rest van het genezingsproces. Eindelijk na contact met de internist en de chirurg, die hem verder gaat onderzoeken, kreeg ik eindelijk Metacam voor Tom.

Wow! Hij kon na 2 dagen ineens weer mee doen en liep mij uit te dagen om te draven door de binnenbak. De volgende dag was er zelfs een explosiemoment en heb ik hem laten uitrazen in de buitenbak. Tot mijn schrik had dit een ander gevolg dan dat ik had gedacht. In plaats van een betere en vrolijke Tommy ging zijn temperatuur als een razende omhoog. Na dat ik dit had besproken met de chirurg ging de kans op goed nieuws heel erg naar beneden. Alles zou afhangen van de controle afspraak.

Wat heeft mijn paard nu toch?

De dag van de afspraak is aangebroken en mijn hart zit al dagen in mijn keel. Goed voor het gewicht van mij, want mijn eetlust was ver te zoeken. Gelukkig had Tommy hier geen last van. Hij moest alle zeilen bijzetten om op gewicht te komen. Hij was inmiddels al meer dan 50 kg afgevallen. Helaas zit daar veel bespiering bij.

Men vroeg wat ik nog met Tommy deed om hem in beweging te houden. Het was eerlijk gezegd een gevecht om hem in beweging te krijgen. Soms moest ik hem dan ook in de stapmolen zetten als hij niet op het land kon vanwege het weer. Hij staat namelijk rondom op ijzers en dan is een nat en drassig land niet bepaald een verstandige keuze. Als Tommy vrolijk was en graag mee wandelen ging dan kon ik ook grondwerk oefeningen met hem doen. Het is zo lief en mooi om te zien dat hij dit zo graag doet. Het doet alleen zoveel pijn aan je hart als je ziet dat het hem zoveel moeite kost.

De controle afspraak

De afspraak in UPK liep toch weer anders dan gedacht. Bij aankomst was de temperatuur van Tommy behoorlijk hoog. Tuurlijk heeft dit veel te maken met de spanning. Helaas was ook zijn hartslag weer gestoord hoog. Ik moest besluiten om Tommy achter te laten en onder volledige narcose te laten onderzoeken. Hij is eerst aan de hartslag monitor gegaan om te kijken wat er met de hartslag gebeurde. Je hebt van die autofanaten die graag bespreken hoe snel de auto van 0 tot 100 gaat. Ken je die? Nu ik heb een paard die binnen een seconde van 0 naar 100 schiet bij stress. Niets nieuws onder de zon voor mij. Hij laat heel duidelijk weten wanneer het voor hem te veel is. Helaas kun je er in geval van onderzoek wel rekening mee houden, maar je moet soms ook doorpakken.

Onder narcose zijn er biopten genomen en ook een nieuwe echo gemaakt. Er was een kleine hoop dat er ergens toch een bacterie aan het vechten was, maar helaas. Deze is niet gevonden. Dit maakt het voor de chirurg niet makkelijker op. Alles wijst naar een vorm van kanker, maar wat? Er wordt gesproken over beginnende tumoren op de penis. Verder zijn er lymfeknopen die ontstoken zijn, of zijn ze Lymfoom aan het ontwikkelen. De biopten zijn genomen en staan allemaal in de rij om bewerkt te worden. Het is nu er op of er onder voor Tommy. Ik hou jullie op de hoogte.

Wil jij meer weten over de manier waarop ik naar mijn paard kijk en daardoor snel veranderingen merk. Neem contact op of download het gratis ebook.