Tag Archief van: rehabilitatie paard

Gaat jouw paard al naar de paardentandarts?

Kijk jij naar het gebit van je paard. Ik kijk en voel altijd aan de binnenkant van de mond. Echter nu Tommy ziek is wordt het lastiger om het bij te houden. Normaal gaat Tommy iedere 6 maanden. Niet dat dit nodig is, maar ik vind het fijn en belangrijk om goed zicht te houden op de gezondheid van zijn gebit. Tot nu toe waren er twijfels of de lichte verdoving wel goed voor hem zou zijn. En moesten we het steeds uitstellen.

Invloed van het gebit

Vaak vergeten we wat een invloed de tanden en kiezen hebben op het postuur en gedrag van een paard. Als je alleen al kijkt naar de kaken dan hebben die een grote invloed op het hele lichaam. Hij kan gaan klemmen en dan blijft er veel spanning bij de atlas zitten en dit heeft invloed op de flexibiliteit van de hals.

Onderhoud van het gebit

Maar ik dwaal weer eens af. Bij Tommy had ik wat scherpe randen gevoeld en het viel ons op dat hij meer met het bit bezig was. Terwijl dit voor hem niet gewoon is. Dus werd het toch wel tijd om er eens naar te laten kijken. Dit was inderdaad wel nodig. Het was niet zo dat hij overal haken had, maar zeker wel scherpe randen. Door die randen waren er een paar onregelmatigheden in zijn wang te voelen en er was een wondje bij de rand te zien. Waarschijnlijk een combinatie van de randen en het bit waar hij dan mee bezig was.

Het feit dat we in de tussen tijd overgestapt zijn van Western naar Dressuur, heeft als gevolg gehad dat we met een ander bit zijn gaan werken. Deze had een andere ligging en bleek meer tegen de tanden aan te komen. We hebben het bit snel verwisseld nadat we eindelijk een ander bit hebben kunnen vinden die veel weg had van het bit waar we western mee reden. Alleen kon de tandarts wel zien dat er een bit tegen de tanden had gelegen. Dit vind ik heel jammer. Ik had gehoopt dat we snel genoeg waren met het corrigeren van dit.

Gelukkig waren er geen dramatische afwijkingen te ontdekken en was de tandarts best snel klaar en heeft Tommy het prima gedaan met een lichte narcose. Ik heb hem daarna goed kunnen helpen om de narcose uit zijn lichaam te krijgen en de spierpijn die hij heeft na het hangen met een open mond.

Hoe vaak gaat jouw paard naar de tandarts en hoe hou jij zicht op het gebit. Ik lees graag hieronder je reactie. Heb je vragen of wil je meer weten over mijn aanpak, neem dan vrijblijvend contact op. Kijk je graag mee met Tommy en mij neem dan een kijkje op mijn instagram account.

Herken je dit? Je bent aan het rijden en je hoort steeds ‘tik’, ‘tik’ dat betekend dat je paard zijn benen aan tikt. Of je bent aan het longeren en je ziet je dat je paard tegen zijn benen tikt. Meestal eindigt het ook nog eens met wondjes aan het been. Je probeert bescherming aan de achter en voorbenen maar het enige verschil is dat er geen wondjes ontstaan.

Waarom tikt je paard aan ?

Dit aan tikken kan komen doordat veel paarden strak in het lichaam zitten. Hiermee bedoel ik dat er geen flexibiliteit in de huid en spieren zit. Nu kun je de flexibiliteit van de spieren met de juiste begeleiding en oefeningen wel aanpakken. Maar, dit kan ook weer tot meer spanning in de huid leiden. Natuurlijk heeft bouw er ook veel mee te maken. We weten allemaal dat een nauwe stand van de benen zorgt voor meer risico van aantikken. Ook als de hoeven toon tredend zijn heb je hier meer kans op. Net zoals wanneer je paard O-benig is.

Kun je hier verandering in brengen ?

Je zou denken dat dit niet kan, maar niets is minder waar. Het klopt als je zegt dat je niets aan de bouw van het dier kunt veranderen. Echter, kun je een paard helpen om zijn lichaam beter te gebruiken en dus meer ruimte in het lichaam creëren. Je begint natuurlijk met training en vaak merk ik dan dat training een goed begin is. Maar er ontstaat dan spierpijn ?en daardoor gaat je paard weer minder lekker in zijn vel zitten. De volgende training ben je dan vaak langer bezig met een goede warming-up en dit is een cirkel die blijft doorgaan, maar ook steeds groter wordt. Meer tijd en energie en je komt vaak niet toe aan waar je echt aan wilt werken.

Meer ruimte en je paard tikt minder aan?‍♀️

Door je paard te leren op een andere manier zijn lichaam te gebruiken kun je een soort muscle memory kweken, maar dan van de huid. Het lichaam herinneren aan de ruimte en flexibiliteit zonder dat je hoeft te forceren. Een nieuwe herinnering maken in de bewegingen en de ruimte hiervan, is wat ik bedoel. Bijvoorbeeld door het werken met bodybandages kun je al je paard leren hoe hij zijn benen onder zijn lichaam kan zetten. Door afhankelijk met de benen te bewegen kun je het paard helpen om meer bewegingsruimte in zijn schouders en achterhand te krijgen. Tevens help je om je paard meer balans te geven, door op 3 benen te staan.

Ik ben benieuwd hoe jij hier naar kijkt en zou het fijn vinden als je dat hieronder? in de reacties wilt delen.

Wil je hier meer over weten of denk je; nou dat klinkt interessant. Neem dan vrijblijvend contact op. Wil je meer over mij weten, volg me dan op instagram.

✋Ken je iemand die dit ook moet weten, deel dit bericht dan gerust.?

Deze morgen weer een bezoek gebracht aan een vaste klant. Zij heeft een Lucitano, deze heeft regelmatig een behandeling bij de Osteopaat en de Homeopaat. Wij hebben vooral gekeken hoe ik ondersteuning kan geven bij de training zonder het lichaam te veel te belasten.

Ondersteuning van het paard

De opdracht was: werken aan ontspanning in het lichaam zonder te veel inspanning.

Voor deze kerel is het dus van belang om te kijken hoe er ontspanning in de broekspieren te krijgen is. Maar ook op de rug op het gebied achter het zadel. Deze gevoeligheid was zeker te voelen aan de benen, maar op de rug ook. Hoe mooi is het dan om uit te zoeken waar de spanning in het lichaam vandaan komt. Het lichaam is tenslotte één geheel en ik ben graag de detective? in dit verhaal.

Het paard onderzoeken en aan de slag

Op zijn rug kon je wat bobbels voelen na de behandeling van de Osteopaat en daar was veel gevoeligheid. Zeker niet gek als er in het gebied gewerkt is. Voor mij is het dan super mooi om aan de slag te gaan tot de bobbels weer weg zijn en er ook geen andere reactie meer is dan het ontspannen van hoofd en het lichaam?. De ogen smelten en het lichaam laat het een en ander los?.

Om te werken aan de broekspier en hier van een staalkabel weer iets meer elasticiteit van de huid er omheen te krijgen; is een uitdaging die ik graag aanneem?. Eerst kijken en voelen waar de reactie zit. Vervolgens merk je dat er een oorzaak is voor de strakke broekspier en ga ik aan de slag met de achterhand en hier ontspanning in te brengen. Om mij vervolgens ook zeker op de voorhand te richten. Het lichaam compenseert bij paarden net als bij ons mensen. Als wij last van ons ene been hebben, gaan we automatisch schuin lopen om het andere been zo veel mogelijk te ontzien. Dat schuin lopen heeft dan vaak consequenties voor het hele lichaam.

Voor mij is het wegwerken van een strakke en geïrriteerde huid een super klus. Ik vind het mooi als ik een paard voel smelten onder mijn handen. Om vervolgens de volgende dag terug te krijgen dat er zoveel meer ruimte in de bewegingen van het lichaam zit?. Zo mooi, om op deze manier ondersteuning te geven?.

Zelf ervaren?

Staat jouw paard momenteel stil of op boxrust? Wil je wel wat anders met hem doen, dan alleen een borstel en knuffelen. Wat overigens geweldig is voor jullie connectie. Maar je wilt stalbenen voorkomen. Of heb jij een paard die maar niet ruim genoeg in zijn bewegingen is om een stapje hoger te gaan in de dressuur? Wil jij ook ondersteuning bij training of revalidatie? Stuur me dan een bericht en dan kunnen we een afspraak maken voor een zoommeeting. Of download hier mijn e-boek om een idee te krijgen van mijn detective skills?. Je kunt me natuurlijk ook vinden op mijn instagramaccount @oogvoorhetpaard. Waar ik je meeneem in mijn werk en leven.

Heb jij dingen die je doet om je paard bezig te houden in stal of tijdens de korte stapsessies? Zou je deze dan hieronder met mij willen delen? Ik ben er heel benieuwd naar.

Toen Tommy een tijdje bij ons was, had hij een trekje ontwikkeld. Dit bleek niet zomaar een trekje te zijn. Als het zadel op zijn rug kwam, ging hij liggen. Dit deed hij niet overal, maar op de poetsplaats als het druk was. Dan zou je denken het ligt aan het zadel. Kan! Ligt het aan de poetsplaats? Kan. Ligt het aan de persoon? Kan. Ligt het aan de singel? Kan. Het kan allemaal. Daarom is het observeren voor mij ook zo belangrijk. Als je dit niet zou doen zou je dingen snel over het hoofd kunnen zien. Maar omdat ik niet alleen op Tommy rij maar ook mijn dochter ben ik niet altijd aanwezig. De vraag rijst dan ‘wat is het verschil en waar kijk je dan naar?’

Als je kijkt naar het gedrag van een paard en vooral een paard wat moeite heeft met het zadel of aansingelen. Dan is natuurlijk het gaan liggen als wat Tommy doet is wel het extreme. Ik moet zeggen; ‘Tommy doet het gelukkig niet meer”. En het bleek vooral met zijn ziekte te maken te hebben.

Observeren bij het aansingelenwestern zadel, oogvoorhetpaard, aansingelen

Gedrag ?

  • Trappen
  • Zwiepen met de staart
  • Schrapen
  • Benen op tillen
  • Bijten
  • In extreme gevallen gaan ze liggen. We noemen dit ook wel freeze.

Fysiek ?

  • Wondjes in het zadel gebied.
  • Kale plekken
  • Schuurplekken
  • Maar het singelgebied moet je ook vooral controleren of dat daar niets zit.
  • Vergeet vooral niet dat er van binnen in het lichaam ook van alles kan afspelen, zoals b.v. maagproblemen

Dan kijk je naar je zadel ?

  • Is het zadel in orde
  • Zijn er geen mankementen aan dat zadel
  • Zit er niks onder het zadel wordt zou kunnen prikken
  • Hoe is het met je pad, want toen der tijd reden we western is dan heb je een grote pad, is deze de correcte maat
  • Voel je harde stukken, zweet of vuil, wat al kan zorgen voor vervelende dingen
  • Ligt het op de juiste plek, niet te ver naar voren of achteren
  • Zitten de manen niet vast onder het dekje

Als dat allemaal in orde is, dan ga je naar het aansingelen. Heb je twijfels laat eens een zadelpasser meekijken. En, hoe vaak maken we de single niet vast en trekken hem gelijk naar gaatje 6. Of doe je het gaatje voor gaatje en weet je wat het beste is voor je paard. Heb je een single met de elastische bandjes of heb je een single van leer/neopreen. Hoe zit het met de elasticiteit In de singles. Dat zijn wel dingen die heel belangrijk zijn. Wat we vaak merken is dat we wel eens een single te strak aantrekken, omdat we dan denken dat het zadel minder gaat schuiven. Maar door de elasticiteit gaat hij dan wel veel strakker als dat we eigenlijk willen. En dan kan je paard dus niet goed adem halen?.

Stap voor stap aansingelen

Wat ga je dan doen. Je gaat werken naar de ideale omstandigheden om een zadel op te doen. Dus je begint met checken en gaat voelen. Je gaat kijken hoe de reactie is op aanrakingen In het gebied van de single, maar ook In het gebied van het zadel. Dus hier voel je over de rug, je voelt hoe de ruimte bij de benen is. Is je paard strak in zijn schouders dan zal je al vaak hebben dat die reageert op de aanraking In het single gebied. Is je paard gewend om een zadel te hebben, dan kun je gaan werken naar bijvoorbeeld met een band, het liefst iets wat elastisch is, om dit dan eens om de buik heen te doen om te kijken van hoe reageert hij daar op.

Je kunt hem ook helemaal gaan voorbereiden. Met voorbereiden beginnen we het aanraken en dan kun je een lijn nemen van neem bijvoorbeeld je longeerlijn. Leg die is om de buik heen kijk hoe hij hier op reageert. Wil je hem laten lopen, laat hem dan eens een paar stappen zetten met die lijn om zijn buik. Vervolgens kun je hem laten lopen met een bandage in het zadel gebied en op het singel gebied. Je zou kunnen beginnen met longeren. Je kunt dan kijken hoe je paard loopt. Hoe houdt hij zijn staart, is die rustig of niet rustig, Dan is hij nog niet comfortabel, laat ik het zo zeggen.

Als laatste leg je het zadel erop en je haalt het zadel er weer af. En dan leg je het er weer even op en haal je het er weer af. Zwaar werk, weet ik ook wel zeker als je een westernzadel hebt. Je wordt niet altijd even blij van. Maar als je dit doet en niet altijd meteen een rit eraan hangt, dan is dat voor een paard ook een stukje vertrouwen. Het is niet altijd naar wat er gaat gebeuren.

Het allerbelangrijkste is, dat als je paard moeite hebt met aansingelen je moet kijken naar hoe je dit proces doet. Nee, Als je hem van één naar 6 doet in één keer dan is dat voor sommige paarden gewoon heel erg moeilijk en die hebben daar moeite mee. Als je meteen benauwd begint en dat doe je dan. Dan heeft dat heel veel invloed op de ademhaling. Wat je dan kunt doen, is stap voor stap aansingelen. En dat kun je op twee manieren doen. Je kunt zeggen van, ik singel een gaatje aan en ik wacht even en dan ga ik weer eens gaatje strakker en dan ga ik weer een gaatje strakker en met steeds tussenposes erin.

Maar voor sommige paarden is dat zelfs nog te veel. Dan kun je zeggen van, ik maak het een gaatje strakker maken en ik beweeg even met hem. Op die manier merkte dat dat er nog steeds niet veel veranderd is, maar hij kan wel gewoon ademhalen en dat is ook wel heel fijn voor een paard?.  Dan kun je weer een stukje aansingelen en dan weer een stukje lopen. Dat hoeft geen hele kilometers te zijn. Het zijn gewoon een paar stapjes zodat je paard leert om het vaste om te ervaren en dat het geen kwaad kan. Op die manier kun je kun je dan werken naar de juiste stand van de singel.

Tot slot

Natuurlijk is het niet alleen de singel of de situatie. Het kan ook het opstapmoment zijn, of jij als ruiter. Maar wil je iemand die met je mee kijkt, dan wil ik je graag helpen. Je kunt hier meer informatie vinden. Of neem op met mij.

temperatuur paard, temperatuur meten paardWeet jij de temperatuur van je paard en hoe je dit het beste kunt doen? Weet jij de momenten die je nodig hebt om een basis te creëren?

Zoals je misschien zult weten is Tommy ziek en ben ik daar al ruim een jaar mee aan het tobben. Maar, wat ik heb geleerd is om de basis temperaturen te

weten van Tommy. Gelukkig ben ik me daar al langer van bewust en heb ik in de tijd voor zijn ziekte al een basis kunnen vast leggen.

De normale lichaamstemperatuur

Normale lichaamstemperatuur van een paard in rust is ongeveer tussen de 37.5 °c en de 38.2 °c. Bij een pasgeboren veulen is dit nog 38,5°C en 39,5°C. De temperatuur tussen 38.2°C en 38.5°C noemen we een verhoging. Boven de 38.5°C hebben we het over koorts. Maar als een paard net heeft gewerkt kan de lichaamstemperatuur oplopen tot de ± 42°C. Dit zal dan geleidelijk weer naar de normale temperatuur dalen. Vergeet ook niet dat het tijdstip van de dag en het seizoen invloed op de temperatuur kunnen hebben.

Temperatuur extra meten bij koorts

Toen de temperatuur van Tommy opliep, moest ik 2 keer per dag meten. Niet te weten dat ik dit ruim een jaar later nog zou doen?. Eerlijk gezegd ben ik er wel minder regelmatig in geworden ?. Maar, bij enige twijfel ben ik weer 2 x daags bezig en noteer ik dit in mijn agenda. Het is altijd handig om de temperaturen op te schrijven. (Deze kun je dan ook delen met de dierenarts.) Waarom zal je misschien denken. Nou, bij koorts wil je natuurlijk niet dat de temperatuur de pan uit rijst. Ook, kun je dan meten of de eventuele medicijnen of koortsremmers die je paard heeft gekregen, aanslaan.

Wanneer moet je de temperatuur meten

Bij Tommy kan ik inmiddels heel goed zien of hij zich goed voelt of dat er twijfel is. Als je paard sloom lijkt of het hoofd veel laat hangen, zijn dit tekenen. Maar ook de ogen kunnen je veel vertellen. Zijn ze mooi glanzend of juist dof. Zijn ze rond of samengeknepen. Je paard kan ook veel met de staart aan het zwiepen zijn. Waarom je paard koorts heeft kan verschillende oorzaken hebben. Ik zou zeker bij hogere koorts niet te lang wachten met het inschakelen van een dierenarts.

Hoe moet je meten en met welke thermometer

Foto: Arnd Bronkhorst

Heb je een speciale thermometer nodig met een lang meetstuk? Nee! Je kunt een gewone mensenthermometer gebruiken. (Liever geen digitale of infrarood, maar een voor het rectum.) Het is soms handig om er een touwtje aan vast te maken en met een knijper vast te zetten in de staart. Dit voorkomt dat de zuigkracht van de anus hem niet naar binnen floept. Ik gebruik wel een normale thermometer, maar wel eentje die snel is met meten. Het is heel vervelend als je een minuut moet wachten voor dat de meter klaar is.

Ga naast je paard bij het achterbeen staan. Vraag rustig de staart opzij. Klemt je paard de staart tussen de billen, dan kun je met de achterkant van he hand onder de staart gaan en deze langzaam naar buiten bewegen. Hierdoor zal er een beetje ruimte komen en kan je de staart verder opzij doen. Vergeet vooral niet dat het een stuk prettiger voor je paard is als de thermometer ingesmeerd is met bijvoorbeeld vaseline?.

Waar je op moet letten is, dat de thermometer ver genoeg naar binnen is. Is dit niet het geval, dan zal de temperatuur vaak onder de 37°C zijn. Is dit heel veel lager, dan is de kans groot dat je in een mestbal zit. Het is daarom ook aan te raden om te meten na het mesten of doe het opnieuw. Zet de thermometer uit en spoel hem met lauw water schoon.

Wat is onder temperatuur

Een onder temperatuur is lager dan 36.5 °C en dan moet je goed op de signalen van je paard letten. Vaak duidt dit op shock! Je paard zal snel en oppervlakkig ademhalen en zal suf en loom zijn. Het is van groot belang om zo snel mogelijk de dierarts in te schakelen. De kans is groot dat je paard in coma raakt.

Terwijl je op de dierenarts wacht kun je gelukkig iets voor je paard betekenen. Als je namelijk aan de oren van je paard mag komen en in zulke gevallen als dit is dit vaak het geval. Dan kun je de oren van je paard afstrijken van de aanhechting tot aan het puntje van het oor. Dit kan helpen met de doorbloeding van het lichaam en het reguleren van de ademhaling. Je moet dit wel blijven doen tot dat de dierenarts arriveert. Dan hoef je in ieder geval niet met je handen in het haar te zitten?.

Wil je graag meer leren hoe je je paard zelf kunt ondersteunen. Neem contact met me op en dan kunnen we samen aan de slag gaan. Wil meer weten over mijn reis met Tommy lees dan hier verder! Denk je dat je iemand kunt helpen met dit artikel, deel het gerust.

 

 

 

Tommy heeft de ziekte van Lyme. De vraag is of zijn immuun systeem helemaal kan herstellen. Vanuit Utrecht is gezegd dat hij een auto immuun probleem heeft. Of je daar wat mee kan? Nee! Gelukkig kwam het upk zelf met het advies om contact op te nemen met de Holistische praktijk voor mens en dier, Den Hoek, van Eric Laarakker.  Om voor Tommy de stress zo klein mogelijk te houden, heb ik gevraagd of Chantal Rijkhoff bij ons langs kon komen. Zij is bekend op onze manege en ik heb haar al eens aan het werk gezien. Dat is altijd fijn?

Diagnose Lyme?

tekentang, lyme bij paard, oog voor het paard

Gek genoeg kwam tijdens de behandeling al heel snel naar boven dat Tommy de ziekte van Lyme heeft. Goed, waar en wanneer, daar kan ik geen antwoord op geven. Hij heeft altijd buiten gestaan. En staat op stal, sinds hij bij ons is. Maar we hebben een weide en grenzen aan het bos. Dit is een de vraag waar je eigenlijk niet bij te lang stil moet staan. Hier kun je toch niets aan veranderen. Wel ligt er nu standaard een tekentang op stal en ik hads er altijd al een in mijn tas voor de hond.

Eerste verschijnselen van een tekenbeet?

lyme bij paard, oog voor het paard, teekWat zijn de eerste verschijnselen van een tekenbeet. Het begin net zoals bij de mens, met een aan een teek die vast zit en dan komt er een rondje. Vaak zien we de tekening niet omdat ze ergens op handige plekjes zitten; zoals de oksels, op de borst, in de liezen of in de oksels.

Bij mensen zien we een rood cirkeltje ontstaan als het een tekenbeet is, maar bij paarden kunnen we dat natuurlijk niet zien. Misschien kunnen we er wel een bultje of een korstje zien. Bij paarden zien we dan soms een wisselende kreupelheid en stijven en dikke gewrichten, koorts, gevoelige spieren, chronisch gewicht verlies, sloomheid, gedragsveranderingen, neurologische verschijnselen. De klachten kunnen heel divers zijn. De verklaring voor een verscheidenheid in klachten is, dat er meerdere soorten teken zijn die dit overbrengen. En, er is ook sprake van dat bepaalde muggen deze over kunnen brengen.

Wat voor Tommy heel erg naar boven kwam, waren natuurlijk de wisselende temperaturen. Het opzwellen van de gewrichten komt vaak voor en was gelukkig niet het geval bij Tommy. In zijn geval was het juist zijn koker die eenzijdig op zwol.

 

Helaas waren we met Tom dus te laat om het uit te zoeken. Omdat de bacterie in de rode bloedcellen zit en heel vaak zijn die alleen maar te zien is als er sprake is van een koorts piek. We het over ongeveer 40 graden. Het enige moment dat hij zo hoog was bij Tom was in het begin van het hele verhaal. Hadden ze er toen maar naar gekeken, helaas is er toen besloten om geen onderzoek te doen. Maar nu vind ik dat dus heel erg jammer. (Gevalletje “mosterd na de maaltijd”) Want het had misschien heel veel ellende kunnen schelen.

Hoe nu verder?

Tommy staat nu ruim een week op zijn medicijnen en deze slaan heel goed aan. Hij heeft al ruim een week geen koorts gehad. Ook is de temperatuur heel mooi onder de 38° gebleven en zit bijna weer op hetzelfde als voorheen. Wat ik wel gemerkt heb; is dat zijn koker wel blijft vollopen met bloed. Dat is wel jammer, maar ik kan dit met warm water schoonmaken en de ene keer komt er uit gedroogd bloed uit en de andere keer komt er een beetje vers bloed uit. Het is wel zo, dat als ik dat eenmaal schoon heb gemaakt, de temperatuur dan ook weer zakt.

Ik wil jullie graag bedanken voor al jullie medeleven. Ik weet, we zijn er nog lang niet en we hebben nog een lange weg te gaan. Tom zijn lever moet nog helemaal herstellen. En dan is de vraag of dat er echt sprake is van een auto immuunziekte of dat de Lyme de lever zo ver heeft aangetast. Of dit kan herstellen met de juiste medicijnen, dat zullen we af moeten wachten. Voor nu zorgen we ervoor dat hij zich niet in het zweet werkt. Dit schijnt het herstel van de van de lever in de weg te zitten. Genieten doen we elke dag en ik zie elke dag weer een stukje van de ouwe Tom terug en daar ben ik erg dankbaar voor.

Wil je weten hoe het allemaal begon lees dan dit artikel.

Heb jij nu ook twijfels of kijk je toch nu met een ander oog naar je paard. Laat het hieronder weten en dan kan ik je misschien wat tips geven of misschien heb jij nog wat tips die we kunnen delen.

 

Misschien herken je de volgende situatie. Je gaat naar stal en denkt lekker met je paard aan de slag te gaan. Maar eenmaal aangekomen blijkt je paard een compleet ander idee te hebben. Misschien denk jij dan ook; Mag ik mijn paard bestraffen?

Dit is iets wat mij de afgelopen jaren regelmatig is overkomen en er voor gezorgd heeft dat ik echt niet meer blij was met onze Haflinger. Oké, Haflingers hebben de naam om niet de meest makkelijke pony’s te zijn. Maar ze zijn net als ieder ander dier gevoelig voor jouw eigen stemming. Het klopt in mijn geval dat ik dat jaar nogal wat tegenvallers heb gehad. Waardoor ik fysiek en mentaal echt momenten heb gehad dat ik minder goed in mijn vel zat en daar ligt de oorzaak van het hele verhaal.

connectie, oog voor het paard, paard bestraffen of knuffelenJe beste vriend?

Als je gaat kijken naar de mentale toestand van jezelf en hoe jij met je paard of pony omgaat. Beschouw jij hem dan als je beste vriend en vind je vooral dat hij je aardig moet vinden? Of denk jij nog dat je boven je paard moet staan en dat hij maar moet doen wat jij vindt. In beide gevallen kom je van een koude kermis thuis. Je creëert hier geen betere band mee. Hoe dan wel?

De oplossing is heel simpel. Een dier en dit geldt voor paarden even als honden, heeft regels en structuur nodig, maar vooral een consequente eigenaar/verzorger. Het is niet vandaag wel en morgen niet. Het is niet hard of zacht. Je bent ook niet maar een beetje zwanger. Je zult een lijn moeten trekken met iedereen en je iedere keer weer aan deze regels houden. Hiermee ontstaat er wederzijds respect.

Mag ik knuffelen?

Tuurlijk mag je wel een knuffel geven, maar bedenk je dat niet ieder dier daarvan gediend is. Sommige dieren vinden aanrakingen moeilijk, of juist aanrakingen in een bepaald gebied. Onze Haflinger had moeite met alles wat in de buurt van zijn mond kwam. Nou, dan was het dus zaak om zijn hoofd met rust te laten en hem een knuffel om de nek te geven of liever nog alleen een kriebel. Bij hem gold hoe meer je hem aanraakte hoe onrustiger hij werd. Dit wilde niet zeggen dat hij niet van aanraken hield, maar te veel was niet zijn cup of tea. En daar heb je het al dat woordje Te, dit is nooit goed (alleen in tevreden).

Mag ik mijn paard bestraffen?

paard bestraffen of knuffelen, connectie, oog voor het paardTuurlijk mag je je paard bestraffen en boos worden. Soms kun je niet anders. Ga je dan slaan of schelden. Liever niet.

Volgens Van Dale = be·straf·fen (bestrafte, heeft bestraft) 1straf laten ondergaan; = berispen: iem. voor iets bestraffen; iem. bestraffend toespreken hem de les lezen.

Ook hier moet ik zeggen dat ik een fase heb gehad waarin wij gefrustreerd raakten met het gedrag van onze Haflinger. Met de hulp van een vriendin die zelf al jaren les geeft en bekend is met het inrijden en trainen van paarden. Voor ons was Alvin onze eerste eigen pony en misschien hadden we beter kunnen gaan voor een ouder paard in plaats van een pony van net 3 jaar.

 

Maar nu na al die jaren, kan ik oprecht zeggen dat ik blij ben met de hulp en de investering in de training die wij gedaan hebben. Ik heb de keuze gemaakt om afscheid te nemen van Alvin. Dit was een bewuste keuze die in zijn voordeel was. Hij heeft een plek waar hij goed staat. Nu is Tommy de American Paint Horse in ons leven en maken we een frisse start. Ben ik nog wel eens boos of moet ik mijn paard bestraffen? Oh ja, tuurlijk. Maar ik hoef hem hier niet voor te slaan of te schoppen. Soms kan ik al wegkomen met een stemwaarschuwing of als we helemaal goed bezig zijn, zien we het aankomen.

Je zult misschien denken, hoe kan dit nu? Jij werkt met paarden met gedrag- en gezondheidsproblemen. Dat klopt, mijn kijk op de problemen is ook niet veranderd maar ik ben weer zoveel meer ervaringen rijker die er voorzorgen dat ik de zaken nu beter in perspectief kan zien. Ik besef ook wel dat niet ieder dier hetzelfde is en dat niet ieder mens hetzelfde is, maar er is een overeenkomst en voor mij blijft dit kijken naar het hele plaatje in plaats van alleen naar het gedrag.

Even resumeren:

  • Wees eerlijk naar jezelf. Zit je goed in je vel of heb je een baal dag. Neem dit niet mee. Bedenk dat het misschien beter is om alleen je paard te poetsen of in de stapmolen te zetten. Ga niet rijden of longeren als je echt niet goed in je vel zit. Dit lijdt vaak tot strijd en dan is jullie band de dupe.
  • Hou je van knuffelen kijk dan naar een ander manier of plek. Hou je van kusjes geven of kriebelen aan zijn lip kijk dan of dit lijdt tot frustratie of stimulatie. Wil je quality-time ga dan eens met je paard spelen met bijvoorbeeld een bal.
  • Je paard bestraffen of boos worden is goed als het gaat om het corrigeren van gedrag. Moet dit dan een “foei dat mag je niet doen” worden. Nee, juist niet. Wees direct en consequent. Een dier heeft behoefte aan begeleiding en consequente acties, dit zal leiden tot duidelijkheid en je kunt je paard geen groter plezier doen dan een duidelijke leider zijn.

Wil je meer weten over wat ik doe of hoe ik dingen aanpak dan kun je via onderstaande knop contact met mij zoeken. Ik neem dan zo snel mogelijk contact op. Denk je dat je iemand zou kunnen helpen met mijn verhaal dan mag je hem gerust delen. Wil je jouw ervaring delen dan kun je dat onder dit artikel doen.

Wat is een sensibel paard

Een sensibel paard betekend voor mij een paard wat gevoelig is voor prikkels zowel van buitenaf als in zijn eigen lichaam. Veel van deze paarden worden benoemd als eigenwijs en koppig en zijn schrikachtig of vluchtig. Maar vaak zijn het juist hele lieve, intelligente en gevoelige paarden. Die ook nog eens heel goed zijn in het lezen van onze lichaamstaal. Wat ontbreekt, is vaak de tijd om goed naar een paard in zijn geheel te kijken.

In de menselijke psychologie staat “Sensibel” als volgt omschreven; ‘Sensibiliteit’ of ‘sensitiviteit’ betekent ‘gevoelszin’ of ‘gevoeligheid’. Daarbij gaat het om het gevoel als zintuig, het vermogen iets te kunnen voelen, ergens door geprikkeld te kunnen worden, iets aan te kunnen voelen. Ook in de paardenwereld kijken allemaal iets anders naar de sensibiliteit van de paarden.

Maar waar kijk ik dan naar, vraag je je misschien af. Ik kijk naar het lopen, staan en bewegen van het paard. Hoe ziet zijn vacht er uit en zijn er warmere of koudere plekken op het lichaam. Hier verbind ik geen conclusie aan, het is alleen een bevinding. Als je dit regelmatig doet, leer je iedere verandering in je paard nog sneller te ontdekken. Dit kun je in je voordeel gebruiken bij de training, maar ook om sneller een deskundige op welk gebied dan ook in te schakelen.

Masterclass

Een aantal jaar geleden ben ik naar een Masterclass. Deze werd gegeven door  Alex en Diederick van Silfhout. Deze masterclass droeg als titel “Sensibele paarden & hoe om te gaan met spanning”. Ook zij geven aan dat er meer speelt dan alleen een reactie. Wat voor hen belangrijk was, is dingen doen van uit de ontspanning, maar wel in beweging. De voorwaartse beweging zorgt er voor dat het paard niet in de vlucht modus blijft hangen, maar moet nadenken over wat er gevraagd wordt.

Alex van Silfhout vertelde dat er in de dressuur veel gefokt wordt op een sensibel paard. Hier kun je mooie dingen bereiken, als je weet hoe je een sensibel paard moet behandelen en trainen. Wat niet in houdt dat ieder paard geschikt is voor de top. Ook niet ieder paard wordt speciaal als een sensibel paard gefokt. Veel van hen komen gewoon uit een lijn waarvan men niet weet of er sprake is van een vluchtig of schrikachtig paard.

Ik weet nog dat ik het erg mooi vond om te zien hoe hij vooral hamerde op het loslaten van de mond. Dit werkt een mooie samenwerking in de hand en je hoeft geen strijd aan te gaan om te zorgen dat je paard achter het bit komt. De hals kan mooi rond zijn in een lichte ontspanning en hoeft niet tegen de borst aan gevouwen te zijn zoals we vaak zien bij de Rollkur. Voor mij was deze masterclass weer een herstel in het vertrouwen van de dressuur top. Het is vaak mooi om te zien hoe paarden kunnen zweven en dansen, maar het is nog mooier om te zien dat de weg er naar toe, zonder dwang en drang is.

Linda Tellington Jones

Dressage with mind, body and soulLinda is de ontdekster en ontwikkelaar van de Tellington TTouch Methode en voert dit al meer dan 40 jaar uit in de paarden wereld. Zij heeft al vele malen mogen helpen bij de problemen van top dressuurruiters. Voor mij is zij een voorbeeld van passie en kennis. Zij geeft dit door aan eenieder die dat wilt. Wat ik mooi vind, is het zien van haar werk op top paarden en dan terug te horen, dat waar een paard eerst een slechte score haalde, nu een super prestatie neerzet.

Linda heeft een boek geschreven dat speciaal gericht is op de dressuurruiters “Dressage with mind, body &soul”. Zij heeft dit gedaan met Rebecca M. didier als co-auteur. Het voorwoord is door Olympisch ruiter Ingrid Klimke. In dit boek geeft Linda Tellington-Jones haar visie over de trainingspiramide, maar zij gaat ook in op de mogelijkheden die TTOUCH als aanvulling kan geven op je dagelijkse trainingsschema.

 

Wat kun je zelf doen met een sensibel paard

Kijken en voelen;
Vooral goed kijken. Dit vergt oefening en je moet hier de tijd voor nemen. Hoe langer jij en je paard samen zijn hoe beter je elkaar leert kennen. Hoe beter jij je paard leert kennen hoe minder je paard hoeft te schreeuwen. Je leert de kleine signalen te zien en de scherpe kantjes zullen bij je paard verdwijnen als je er ook iets mee doet.

Trainen;
Je kunt een sensibel paard ondersteunen met verschillende trainingen onder andere Schriktraining. Maar voor een goede begeleiding kun je ook gebruik maken van connectie sessie. Deze is gebaseerd op mijn 3 Pilaren van Balans, met als onderdeel de TTouch. Het is mooi om te zien dat je de pas kunt verruimen. De hals ontspanning kunt laten vinden tussen de oefeningen in je trainingsprogramma door. Het geeft je tools voor en na de wedstrijd. Maar vooral geeft het je de kans om met je sensibel paard te trainen en er het beste uit te halen wat mogelijk is.

Wat doe jij om je paard te helpen als deze sensibel is? Laat een reactie achter onder dit artikel. Wil je zelf aan de slag, download het gratis Ebook en bestel het observatiewerkboek.

 

 

 

Waar  waren we gebleven:

Op advies van de internist is Tommy weer naar de kliniek in Utrecht geweest voor verder onderzoek. De ziekte van Dourine hebben we kunnen uitsluiten. Maar wat heeft mijn paard toch?

De zoektocht wordt steeds lastiger. Er is wederom een Coombs test gedaan en waar deze de vorige keer negatief was is hij nu licht positief. Dit is geen goede voorbode. Na het maken van een echografie van het gebied bleek er geïrriteerd weefsel aanwezig te zijn. Niet alleen in de koker maar ook op de penis met de overgang van het binnenste blad. De vulling van de koker bestond uit oud en zeer stevig geurend bloed te bestaan. Bij nader onderzoek kwamen er kleine zweertjes tevoorschijn. Hierbij was wel direct de vraag of dit zweertjes waren door een bacteriële infectie of juist het begin van tumoren.

Wat zal het toch zijn?

Ik had de keuze uit 2 opties.
1. Tommy mee naar huis nemen en aan de slag gaan met antibiotica voor 14 dagen en dan terug voor controle.
2. Tommy de volgende dag onder volledige narcose brengen voor het nemen van biopten in het gebied.

In overleg met de internist heb ik besloten om Tommy weer op te halen en thuis aan de slag te gaan met de antibiotica. Het zou zonde zijn als we dit niet zouden proberen. De voorwaarde voor het succes van de behandeling was dat de temperatuur onder de 38° zou komen en blijven. Ik kan je vertellen dat dit dus niet is gebeurd. Tweemaal daags meten en hopen gaat beiden niet in de koude kleren zitten kan ik je wel vertellen. Soms werd ik blij gemaakt met 37, 8°, maar vaker was het boven de 38, 3°.

Wat is het moeilijk

Wat is het moeilijk om je paard te zien vechten. Ik heb het geluk dat ik Tommy goed kan lezen. Maar, dit is ook wel een nadeel. Ik zag dat hij niet zichzelf was en veel pijn had. Gedurende al deze maanden heb ik aangegeven dat hij pijn heeft. Niemand wilde iets voor hem voorschrijven omdat dit invloed kon hebben op de rest van het genezingsproces. Eindelijk na contact met de internist en de chirurg, die hem verder gaat onderzoeken, kreeg ik eindelijk Metacam voor Tom.

Wow! Hij kon na 2 dagen ineens weer mee doen en liep mij uit te dagen om te draven door de binnenbak. De volgende dag was er zelfs een explosiemoment en heb ik hem laten uitrazen in de buitenbak. Tot mijn schrik had dit een ander gevolg dan dat ik had gedacht. In plaats van een betere en vrolijke Tommy ging zijn temperatuur als een razende omhoog. Na dat ik dit had besproken met de chirurg ging de kans op goed nieuws heel erg naar beneden. Alles zou afhangen van de controle afspraak.

Wat heeft mijn paard nu toch?

De dag van de afspraak is aangebroken en mijn hart zit al dagen in mijn keel. Goed voor het gewicht van mij, want mijn eetlust was ver te zoeken. Gelukkig had Tommy hier geen last van. Hij moest alle zeilen bijzetten om op gewicht te komen. Hij was inmiddels al meer dan 50 kg afgevallen. Helaas zit daar veel bespiering bij.

Men vroeg wat ik nog met Tommy deed om hem in beweging te houden. Het was eerlijk gezegd een gevecht om hem in beweging te krijgen. Soms moest ik hem dan ook in de stapmolen zetten als hij niet op het land kon vanwege het weer. Hij staat namelijk rondom op ijzers en dan is een nat en drassig land niet bepaald een verstandige keuze. Als Tommy vrolijk was en graag mee wandelen ging dan kon ik ook grondwerk oefeningen met hem doen. Het is zo lief en mooi om te zien dat hij dit zo graag doet. Het doet alleen zoveel pijn aan je hart als je ziet dat het hem zoveel moeite kost.

De controle afspraak

De afspraak in UPK liep toch weer anders dan gedacht. Bij aankomst was de temperatuur van Tommy behoorlijk hoog. Tuurlijk heeft dit veel te maken met de spanning. Helaas was ook zijn hartslag weer gestoord hoog. Ik moest besluiten om Tommy achter te laten en onder volledige narcose te laten onderzoeken. Hij is eerst aan de hartslag monitor gegaan om te kijken wat er met de hartslag gebeurde. Je hebt van die autofanaten die graag bespreken hoe snel de auto van 0 tot 100 gaat. Ken je die? Nu ik heb een paard die binnen een seconde van 0 naar 100 schiet bij stress. Niets nieuws onder de zon voor mij. Hij laat heel duidelijk weten wanneer het voor hem te veel is. Helaas kun je er in geval van onderzoek wel rekening mee houden, maar je moet soms ook doorpakken.

Onder narcose zijn er biopten genomen en ook een nieuwe echo gemaakt. Er was een kleine hoop dat er ergens toch een bacterie aan het vechten was, maar helaas. Deze is niet gevonden. Dit maakt het voor de chirurg niet makkelijker op. Alles wijst naar een vorm van kanker, maar wat? Er wordt gesproken over beginnende tumoren op de penis. Verder zijn er lymfeknopen die ontstoken zijn, of zijn ze Lymfoom aan het ontwikkelen. De biopten zijn genomen en staan allemaal in de rij om bewerkt te worden. Het is nu er op of er onder voor Tommy. Ik hou jullie op de hoogte.

Wil jij meer weten over de manier waarop ik naar mijn paard kijk en daardoor snel veranderingen merk. Neem contact op of download het gratis ebook.

 

 

 

 

Wat heeft Tommy

Wat heeft mijn paard? Soms kom je voor vragen te staan waar je zelf geen antwoord op hebt. Maar nog lastiger is dat de dierenarts je daar ook niet altijd mee kan helpen.

Zo ook bij onze Tommy. Begin augustus had Tommy klachten die begonnen met een koliek aanval. Dit ging gepaard met koorts en een belachelijke hoge hartslag. De dagen erna bleek hij een opgezwollen koker te hebben en nog steeds een hoge hartslag. We hebben constant de temperatuur in de gaten gehouden en die was over het algemeen net boven de 38°C. Terwijl zijn normale temperatuur schommelt tussen de 37, 3°C en 37,5°C.

Hij heeft vochtafdrijvers gekregen en deze deden langzaam hun werk. Maar, toen ik een dierenarts de koker wilde laten controleren met de vraag of hij misschien toch geen antibiotica nodig heeft was zijn hartslag weer 160 en kwam niet lager dan 96. Hierop kwam het advies om gezien de buiten temperatuur (we hebben het hier over de week van de hittegolf) hij met spoed naar de kliniek in Utrecht moest voor verder onderzoek van zijn hart. Nu komt het grappige.

Het verblijf in Utrecht

Eenmaal in Utrecht is zijn gemiddelde temperatuur onder de 38°C en zijn hartslag netjes 36. Snap jij hem, dan ik ook misschien. Hij heeft daar 5 dagen gestaan om te controleren en te observeren. En er waren geen uitschieters. Nu zijn we een maand verder en sinds 2 weken zijn we weer met zo eenzelfde proces bezig. Alleen is zijn hartslag nu rustig. Zijn koker is weer gezwollen en de zwelling zakt langzaam uit naar de buik maar er blijft een zwelling. Ook zijn temperatuur is van de 40,1°C al dagen niet lager geweest dan rond de 38°C ondanks de koortsremmers. Al de hele week heb ik contact met de dierenarts en hebben we wederom bloed laten prikken en hierin zijn geen afwijkingen te vinden.

Here we go again

Nu zijn we weer ruim een week verder en na 1 dag met een temperatuur onder de 38°C zitten we nu weer op de 38.9°C. Dus na heel veel goed bedoelde adviezen ben ik toch wel heel benieuwd wat het kan zijn. En als de zwelling weg is, komt deze dan niet weer over 3 weken terug. Mijn twijfels heb ik neergelegd bij de dierenarts die vandaag overleg zou hebben met de internist.

Ja, en dan, dan ga je toch ook zelf op onderzoek uit en struin je het internet af. Ik kom uit en blijf uitkomen bij de ziekte van Dourine. Het is een zeer besmettelijke geslachtsziekte die overdraagbaar is, maar uitgeroeid is in Europa op een tweetal gevallen in Italië na. Ik heb deze vraag toch maar bij de dierenarts neer gelegd want als niemand weet waar het vandaan komt dan moeten we soms een stap doen naar het onbekende. Niet dat ik hoop dat het dit is, want dan zijn de overlevingskansen voor Tommy heel slecht.

Na overleg met de kliniek in Utrecht wordt Tommy weer opgenomen voor verder onderzoek. De Internist noemt het zoeken naar een dure speld in de hooiberg. Maar wie heeft dit niet voor zijn paard over. Ik snap dat niet iedereen die keuze kan maken en ik ben in de gelukkige positie dat ik dit wel kan doen……

Heeft jouw paard ook weleens vage klachten gehad? Ik lees hieronder graag jouw verhaal.