Laatst had ik een gesprek met iemand op stal en zij heeft een paard met wat uitdagingen, laat ik het even zo noemen. Eén van de uitdagingen was, dat zij niet haar stal in kan zonder dat haar paard lelijk doet, trapt of bijt. Zij al enkele malen de Eerste hulp heeft moeten bezoeken. Je zou dus denken dat dit toch wel een beetje het plezier weghaalt en toch ook wel wat twijfels doet opborrelen.
In het gesprek ging het over hoe zij het inmiddels oplost en dat ze de laatste tijd niet de Eerste Hulp heeft hoeven te bezoeken (zo erg is het toch niet). Haar oplossing is dat zij haar paard een halster omdoet en meteen vast zet. Mijn vraag hoe doe je dit dan zonder gebeten te worden. Vooral rustig blijven was het antwoord en als ze weet dat we gaan rijden dan werkt ze ook wel iets mee. Okay en verder. Nou ik gooi een pluk kuil in stal als ik ga opzadelen.
Ik weet niet hoe het met jou zit. Maar dit hele verhaal lijkt me nogal een onderneming met hier en daar wat risico’s. Wil jij dit? Ik niet en ik neem aan jij ook niet. Tja, tenzij je toch liever een abonnement wilt houden op de Eerste Hulp.
Wat zou jij doen? Ga jij ook een gevecht aan of zoek je het eerder in een oplossing. Dit is wel het veiligst om te doen. Wat staat je te wachten, als je even een keer niet oplet of dat iemand je iets vraagt terwijl jij de stal in loopt.
Toch is dit gedrag heel goed te trainen. Allereerst ga je kijken of er fysiek iets aan de hand is. Vervolgens als dit vastgesteld is of uitgesloten ga je aan de slag met het benaderen van je paard. Dit ga je uitbreiden naar het aanraken van je paard en later naar borstelen. Het is natuurlijk niet handig om dit in stal te doen en misschien is het ook handiger om het in het begin samen met iemand te doen. Wat je gaat doen is je paard helpen met het veranderen van de pijnherinnering.
Wat is een pijnherinnering?
Je kunt het vergelijken met iemand die zijn been gebroken heeft en weken in het gips heeft gezeten. De eerste stappen zonder gips zijn eng. Wie weet zit het bot niet goed vast of wat als je nou als je valt. Je moet weer leren vertrouwen op je been en dat deze je gewicht kan dragen.
Dit geldt hetzelfde voor het gedrag bij paarden. Iets heeft zeer gedaan of was een onprettige ervaring. Paarden kunnen hier net zo goed in blijven hangen als jij en ik. Het is dus jouw taak om de ervaring om te zetten in een fijne ervaring en dit kan alleen maar stap voor stap.
Soms zijn het 2 stappen vooruit en weer 3 terug maar het kunnen er ook 6 zijn. Het ligt vooral aan hoe klein de stappen zijn en hoeveel tijd je voor elke stap neemt. Hoe meer tijd je neemt des te meer tijd en kans je paard heeft om tussentijds te ontspannen. Een paard leert tenslotte vanuit ontspanning het beste.
En dan heb ik geen bezoek aan de Eerste hulp nodig?
Nee, dat kan ik je niet garanderen. Paarden zijn vluchtdieren en er kan altijd iets gebeuren. Maar, Je zult je paard moeten leren om zelf ook overwinningen te behalen. Dit kun je doen door nieuwe en andere dingen aan te bieden. Bijvoorbeeld het doen van grondwerk met andere texturen van bijvoorbeeld matten. Of juist gras, zand en keien. Het zelfvertrouwen komt uit de voeten en hoe meer jij hiermee aan de slag gaat. Hoe steviger het resultaat staat. Heb jij nog andere tips? Zou je deze dan hieronder met mij willen delen?
Zeg je nou dat klinkt logisch, maar ik zie het niet dan kijk ik graag een keertje met je mee en kan ik je wat tips geven die je gelijk in de praktijk kunt uitvoeren. Klinkt dit interessant vul dan hier het formulier in en hoop ik je snel te mogen spreken.
Nog even dit:
Je kunt me ook vinden op Instagram en Facebook @oogvoorhetpaard, hier kun je me volgen en hou ik je op hoogte van het wel en wee van werk en mijn eigen leven.
Paarden die kunnen ook traumatische ervaringen hebben. Bijvoorbeeld door een val of het stoten van het hoofd tijdens het laden. Verkeerd behandeld zijn door de hoefsmid of een ongeduldige ruiter.