Persoonlijke ervaring met eigen paard

Ik wil je graag meenemen in mijn persoonlijke ervaring met mijn eigen paard, Alvin. Na een aantal jaren werken met paarden was mijn idee om een paard te nemen en deze te op te leiden zodat ik hem kon gebruikten voor de demonstraties van mijn werk. Maar zoals veel paardeneigenaren weten, loopt het niet altijd zoals we het zouden willen.

Haflinger ruin van 3 jaar, had al een verhaal

Mijn dochter en ik hadden ons hart verloren aan een haflinger ruin van nog geen 4 jaar. Na onderzoek en keuring is Alvin bij ons gekomen. De stal waar Alvin tijdelijk kwam te staan was rustig en we konden gaan werken aan een band met hem. We kwamen snel achter dingen die niet klopte met wat verteld was, maar dat gaf niets want wij wilde met een blanco blad beginnen. Was dit een goed idee, misschien wel of juist niet.

Onveilig gevoel en hoe we ermee om zijn gegaan

wanneer ik met hem bezig was merkte ik dat ik afstand nodig had om mezelf veilig te voelen, terwijl mijn dochter echt alles met hem deed. Dit is niet iets wat bevorderlijk werkt voor een betere band.

Toen we hem verhuisd hadden naar een stal bij ons in de buurt veranderde veel voor hem. De rust die Alvin kon vinden was weg. Maar ook de vele vrije tijd in een paddock en weidegang moesten ingeperkt worden. Ik merkte al snel dat Alvin onrustig werd en gebruikte al mijn tools die ik tot mijn beschikking had. Toch was dat niet genoeg en riep ik de hulp in van een vriendin en trainer.

Vanwege het feit dat ik geopereerd moest worden is Alvin naar mijn vriendin gegaan en heeft zij samen met mijn dochter gewerkt aan een andere manier van met elkaar omgaan. Lees “vooral grenzen stellen”. Mijn operatie viel tegen en hierdoor kon ik weken niets met hem doen of in de buurt komen. Dit heeft onze band in het geheel geen goed gedaan. Weer moest ik opnieuw beginnen met zijn vertrouwen winnen. Het lukte moeizaam, maar Alvin had wat trucjes ontdekt die Alvin bij mij kon uitvoeren, simpel weg omdat ik nog lang niet terug was op mijn eigen lichamelijke sterkte. Met grondwerk oefeningen, aandachtsoefeningen en een andere en bewuster manier van aanraken kon ik weer heel ver komen.

Van dressuur naar western rijden

Inmiddels waren we erachter dat Alvin minder plezier leek te hebben met het dressuur rijden. We hebben toen het besluit genomen om hem western te scholen. Hier was ik zelf al een tijdje mee bezig en voelde mij hier goed bij. Tot onze verbazing pakte Alvin dit zo goed op dat het zorgde voor hervonden plezier in het rijden. Onder het zadel ging alles weer stukken beter. Dit was echter niet het geval met aan de hand werken en lopen. Zoveel plezier als Alvin leek te hebben tijdens het rijden, aan de hand was hier weinig van terug te vinden. Hierdoor kwam ik op het idee om op zoek te gaan naar een opleiding die mij nog meer tools kon geven om met Alvin te werken. Zo ben ik in 2018 begonnen met de opleiding instructeur paard en gedrag.

Jou helpen met jouw uitdaging

Mijn focus in mijn werk heeft naast de paarden vooral op de huisdieren gelegen onder de naam TO BE TOUCHED. Maar vanwege mijn persoonlijke ervaring van de laatste paar jaar met Alvin en nu ook met Tommy. Kwam ik tot de conclusie dat ik zeker niet de enige ben die met de band van zijn paard stoeit. Door alles wat ik heb geleerd vanuit mijn eigen verleden en heden, heb ik vorig jaar besloten om mij te richten op de mensen en paarden die moeite hebben met de band. Of dit nu komt door een fysiek probleem als trauma of revalidatie of om dat je op zoek bent naar een andere manier van kijken naar en omgaan met je paard.