Passage bij paard

Op het moment dat ik met het zadel aan kom lopen komt het oogwit tevoorschijn. De hals wordt strak en het hoofd kan niet verder meer omhoog. Officieel heeft hij het nog niet geleerd, maar hij kent dan de passage als de beste.

Herkenbaar? Is de angst zo groot of zijn de signalen kleiner. Maar? Kun je ze zien of vind je dat je paard zich niet zo moet aanstellen. Gedrag heeft een reden en zeker ook angst. Waar eerst nooit iets aan de hand was, kan er een verschil zijn van het ene op het andere moment.

Een verandering in de omgeving, meer geluid, ander licht. Of een verandering in het lichaam. Niet vlekkeloos opgestaan of moeite met het rollen en ergens tegen aan gestoten. Staat je paard in een kudde hoeft de verandering in het lichaam niet eens door hem zelf veroorzaakt te zijn.

Hij kan de Passage als een jonge Totilas

In het geval van Onix zit er een litteken op zijn rug en precies op zijn wervel kolom. Heeft dit invloed? Jazeker! Hier zijn we inmiddels wel achter. De training ging voorspoedig tot aan het punt dat we gaan beginnen met het opstappen. We hebben geoefend met een bal en de beer, maar toch blijft hij terug deinzen. Hij begint spanning op te bouwen en de passage wordt weer tevoorschijn gehaald. Het lijkt dan wel een jonge versie van Totilas.

Back to basic

Soms word je er moedeloos van en kun je niets anders doen, dan weer terug naar de basis.  Beginnen met een bal of simpel alleen al een dekje op zijn rug leggen. Maar, het beste is om hem met zachte en rustige bewegingen met de hand het vertrouwen weer te geven in de dingen die boven en op zijn rug gebeuren.

Ik ga er vanuit dat Onix gebeten is in de kudde toen hij nog jonger was. Waarom? Er zitten witte haren op zijn rug in de vorm van een gebit. 1 en 1 maakt er een verhaal van wat ik mezelf vertel en wat we vaak zelf allemaal doen. Daarom is het fijn om iemand te hebben die met je mee kijkt en met je meedenkt. Ik ben in de gelukkige omstandigheid dat ik veel over het paardenlichaam zelf al weet en ook weet hoe ik een paard kan masseren of bewegen zonder te veel belasting.

Wel kijken maar niet onder een microscoop

Natuurlijk is het wel van belang dat we in alle redelijkheid naar ons paard kijken en hem niet elk moment onder een vergrootglas houden. Hoe zou jij het vinden als iemand je de hele dag aan het observeren is en medelijden uitstraalt. Daar word jij ook niet blij van en je paard ook niet. Observeren is iets wat je doet zonder er een conclusie of emotie aan te hangen.

En jij? Weet jij waar je naar kunt kijken en wat je kunt voelen bij je paard. Weet jij hoe je het paard kunt helpen te ontspannen in iedere situatie? Nee? Laat mij je dan eens met je mee kijken en dan kan ik je wat tips geven die je meteen kunt toepassen. Je kunt ook beginnen met de blog Gedrag is communicatie

Denk je “wie ben jij dan wel en waarom zou ik dat doen”. Daar kan ik heel simpel en snel in zijn. Ik weet dat ik paarden en hun eigenaren kan helpen. Ik weet welke tools en tips er werken in angstige situaties. Wil jij dit ook leren, dat kan. Vul het vragenformulier in of stuur een mail aan [email protected]

Belangrijk nieuws!

Het weekend van 10 en 11 september ben ik aanwezig op HorseEvent. Kom kennis maken en ga met een goed gevoel naar huis. Komt dit weekend niet uit, op 17 en 18 september heb je nog een kans.

Zie ik je dan?!