Mijn eerste keer op Onix

Gisteren was mijn eerste keer dat ik op Onix stapte.

Hij is nog niet lang onder het zadel en hij staat al 3 maanden een soort van stil. Maar Kayleigh is ziek en ik dacht ik ga het nu zelf doen. Niets ten nadele van mijn dochter want zij heeft alle eerste stappen met hem gezet en ik kom daar weer eens ouderwets doorheen stormen. Yep, that’s me.

Mijn god, wat vond ik het spannend! Ik weet dat ik heel druk kan zijn, maar als ik met de paarden werk dan is mijn energie vele malen lager. Maar nu had ik al zenthee op en dat werkte niet echt. Gelukkig besloot ik niet nog even wat cola te drinken, maar een slok thee, omdat ik dorst had.

Met hulp van hele lieve mensen heb ik kunnen opstappen en stappen en draven. Ik vond het zo spannend dat ik vergat te sturen, gelukkig was er een touwtje.

Je zult wel denken waarom vertelt ze dit nu weer. Heel simpel. Jouw energie heeft zoveel te maken met de energie van je paard. Ook al heb je alle basis stappen goed aangeleerd. Wanneer jij dingen spannend vindt zal je paard daar ook last van hebben. Ik heb dit zelf gemerkt met het opstappen en wegrijden.

Was mijn eerste keer handig?

Ik denk dat heel wat pammetjes hier op zijn plaats geweest waren. Was dit dan heel eerlijk naar mijn paard. Ja en nee. Nee, omdat hij ook nog zo jong en onervaren is met iemand op zijn rug. Ja, juist omdat hij nog zo onervaren is moeten we samen een weg zien te vinden, want Kayleigh is niet altijd in de buurt. Waarom al die zenuwen dan? Nou Kayleigh is 25 en ik ben 52 qua botstructuur en botdichtheid zit hier wel een heel groot verschil.

Maar goed deze eerste keer  was voor mij wel weer een les en leerpunt om nog beter te letten op mijn eigen energie. En ik ben daar ook direct tijdens het rijden mee aan de slag gegaan. Gelukkig had ik iemand naast mij die echt heel gegrond is en niet snel onder de indruk is. Zijn energie zorgde voor een verlaging van de energie van mij en Onix. Als ik de filmpjes terug kijk zie ik momenten van ontspanning en daar doen we het voor.

Voor mij en Onix is er nog een lange weg te gaan. Waar ik wel super dankbaar voor ben is alle mogelijkheden om te leren van hem, van de mensen om mij heen, maar ook zeker de paarden uit het verleden. Toen ik eenmaal klaar was met rijden had ik even een moment waarop ik instortte. Helemaal niet erg. Het was een stukje loslaten van de spanning, maar ook de dankbaarheid naar Onix en het afscheid van Tommy.

Erkennen van emoties

Okay, de tranen zijn er weer en ik voel me net een emotionele doos. Maar ja, die emoties zijn juist ook triggers die het voor jouw paard soms heel spannend maken. Hier is niks mis mee, want we zijn nu eenmaal mens en we hebben emoties, sommige iets meer dan anderen. Het is van belang om deze emoties te erkennen. Vaak kun je dan zelf bepalen of het een goede dag is om te gaan rijden of er juist iets naast te doen. Dit scheelt weer een heel gevecht. Plus op deze manier geef je jouw paard ook meer de ruimte om zichzelf te zijn.

Masterclass “help jouw Piet Paniek naar Charlie Cool”.

Wil jij nou weten hoe ik die ontspanning bij mezelf een beetje kon vinden en hoe ik dit aan de paarden en hun eigenaren leer vanaf de grond. Op woensdag 22 februari om 20.00 uur geef ik weer een gratis masterclass. Help jouw Piet Paniek naar Charlie Cool. Hierin deel ik een aantal tips met je en geef je te gelijke tijd een andere kijk op je paard zodat je sneller kunt ingrijpen in het gedrag van je paard en soms zelfs de schrikreactie kunt voorkomen. Je kunt je inschrijven via  deze link of ga naar https://oogvoorhetpaard.nl/masterclass en ik hoop je dan op 22 februari te zien. Wil je in de tussentijd nog wat tips dan kun je kijken op mijn Youtube Kanaal bijvoorbeeld naar de checklist voor een gezonde rug.