Met een schrikachtig paard rijden is al een ding. Maar wat nou als je er eentje hebt met een verdrietig verhaal hoe pak je dit dan aan.

Eigenlijk doe je dit op dezelfde manier. Als mens hebben wij een ding en dat heet empathisch vermogen. Dit kan ons helpen maar ook super in de weg zitten. Wij zijn als mens nogal geneigd om vast te houden aan een verhaal.

Wat is empathisch vermogen?

Als wij een paard uit Spanje of uit Hongarije hebben, dan zijn we geneigd om mee te gaan met de verhalen van ‘daar worden ze streng behandeld en mannen zijn daar niet okay voor de beesten’. Dat kan en ik ben daar niet bij geweest. Maar het heeft geen nut om hier te veel waarde aan te hechten. Begrijp me niet verkeerd, hiermee bedoel ik echt niet dat het niet gebeurt of dat het niet waar is. Maar als dit onze waarheid is dan is het dus aan ons om dit te veranderen en dát is wat ik bedoel.

Paarden leven niet in gister maar in het nu. Tuurlijk leren zij en slaan zij op wat er in het verleden is gebeurd. Maar dat hoeft niet een garantie te zijn voor de toekomst. Laten we realistisch blijven en paarden zien als de vluchtdieren die zij werkelijk zijn. Dus als het moeilijk is of er dreigt gevaar zullen zij zeker de benen willen nemen. Is dat erg? Nee, natuurlijk niet. Kan het gevaarlijk zijn?  Ja, dat zeker. Je wilt namelijk niet dat je paard de weg op rent of een sloot in vliegt. Of erger nog jou omver loopt, met alle nare gevolgen van dien?

Leren om ander keuzes te maken?

Het is dus onze taak om het paard opties te geven en te leren om andere keuzes te maken. Dit leren gebeurt door ervaren. Hoe meer jij je paard positieve ervaringen zult geven, des te makkelijker wordt het voor hem om los te laten en te ontspannen. Neem bijvoorbeeld een paard wat super gevoelig is en dat deze eigenschap ook echt in het bloed heeft zitten zoals een spanjaard. Deze zal je dus niet keer op keer met een zweep of sporen aan willen pakken.

Een gevoelig paard is vaak ook heel onzeker en heeft vooral duidelijke leiderschap nodig. Is dit dan dat JIJ zegt en HIJ springt. NEE! Je wilt een partnerschap vormen en dus ga je in kleine stapjes en met simpele oefeningen beginnen om te zorgen dat het hoofd laag is en de focus bij jou is.

Moet je hem dan eerst als een wezenloos door een longeerbak jagen. Uhhh? Kun je doen. Ik weet niet hoe jij dan verbinding wilt krijgen ik geloof dat het spreekwoord luid “angst is een slechte raadgever”. Maar dit is wel wat je aan het doen bent. Hier vertel ik meer over in een van mijn blogs

Kleine stappen, niet snel thuis. Maar wel resultaat voor langer termijn?

Kun je hem dan wel los longeren of ga je eerst met een lijn aan de slag. Tuurlijk neem je hem mee aan de lijn. Al doe je eerst een stap en ga je weer een stap terug. Net zo lang tot je paard zijn hoofd iets laat zakken. Je blijft werken naar de ontspanning en vandaag is het 1 stap en vanmiddag of morgen zijn het er 3. Op deze manier kun je iets in trainen wat langer in het lichaam blijft. Je breit een nieuw patroon zeg maar.

Zou kun je hem bijvoorbeeld ook leren dat bepaalde voertuigen niet meer de aanleiding hoeven te zijn om weg te schieten, maar dat hij mooi met een ontspannen hals zijn aandacht bij jou kan houden. Wil je nog wat voorbeelden van grondwerk oefeningen met je paard kijk dan op mijn Youtube kanaal en hier vindt je wat voorbeelden.

Weet je empathisch vermogen is een mooi iets maar het kan zo in je nadeel werken. Herken jij dit ook? Ben jij ook zo iemand die vast blijft houden aan een verhaal en ben je klaar om hier mee aan de slag te gaan? De keuze is aan jou! Zou je de keuze onder dit bericht met mij willen delen of stuur een bericht naar [email protected]. Je kunt me natuurlijk ook vinden op Instagram @hayanitajanssen of like mijn Facebook pagina Oog voor het paard. Ik ben heel benieuwd naar jouw inzicht na dit verhaal